Dövüşçü Aslan ile Yabandomuzu Masalı
Bir yaz günü aslan su içip serinlemek amacıyla ırmağın
kenarına gelmiş. O sırada yabandomuzu da ırmaktan su içmek istemiş.
Aslan:
– Çekil bakalım da suyumuzdan içelim, ” demiş.
Yabandomuzu:
– Ne demek çekil? demiş. Biz hayvan değil miyiz? Biz de su
içmez miyiz? Amma şey, asıl sen çekil!
– “Sen çekil, hayır sen çekil…” derken işi dövüşe
çevirmişler. Nasıl bir dövüş? Kıyasıya, kırasına, ölürüp ölmecesine! Kan ter
içinde kalmışlar. Ayrılıp bir solukluk dinlenmede ne görsünler? Tepedeki
ağaçlara akbabalarla kara kargalar konmuşlar:
– “Aman birbirlerini hemen öldürseler de leşleri bize
kalsa…” diye bekleşmiyorlar mı?
Hem aslanda hem yabandomuzunda şafak sökmüş:
– “Aman, kavgayı dövüşü boş verelim! Eski dostluğumuza
dönelim. Bu akbabalarla kara kargalara yem olmayalım, iyisi budur…” demişler,
yollarına gitmişler.
Masaldaki ÖĞÜT: ( Dövüşüp sövüşmek iyi mi? Barış içinde yaşamak varken üstelik… Dövüşenler için son her zaman kötüye varır, bir kazanç getirmez. )