Kalbimizin çiçeğinin taç yaprağından
Üzerine taçyaprağı serpiştirdiğimiz
Bir akarsudur hayat;
Düşteki son kayıptır,
Manzaramızın önünde yüzerler,
Onların memnuniyetini yalnızca izleriz, başlangıçta.
Umutla yüklü,
Hazla kırmızılaşmış,
Açan gülümüzün yapraklarını serperiz;
Onların genişleyen hedeflerini
Onların uzaktaki işlerini
Asla bilmeyeceğiz. Ve akarsu akarken
Taçyapraklarını uzağa süpürür,
Her biri gider
Hep öteye, sonsuz yollar içinde.
Yalnız kalırız
Yıllar acele ettirirken,
Çiçek ileri doğru yola çıktı, güzel kokusu hala dursa da.