Şaşırt kalbimi, günün monotonlugunda,
Gözlerimi sıkıca kapat, bakmayım çok uzağa,
Huzurlu düzen için adımlarımı cezalandır,
Eğ başımı ki bir yıldız görmeyeyim.
Günlerimi çalışmayla, bin tane durgun gereklilikle doldur
Umudu kutsamak için hiçbir an bırakmadan
Bir saatlik kısa bir süre içinde gerçeği şekillendiren
Olayların donuk çemberleriyle kuşat düşüncelerimi.
Düşsüz uyku ver bana ve gecenin üstümdeki gücünü yok et,
Sonra yalnızca gürültülü sesler için kulağımı kapat,
Fantezi dolu uyku dile ve onun gücünden kaç,
Doğa uyanır ve yeniden yaşamak için çabalar.
Bırak geçsin her gün, yararsızlığının içinde iyi düzenlenerek
Günışığı aydınlatmadan, fırtınadan yara izi almadan;
Güçle nafakalandır beni ve tüm aptalca şiddetli
arzuları engelle -
Yasa uymayı gerektirir. Eğit, uyacagım ben.